Wydawca treści Wydawca treści

Lasy HCVF

Lasy HCVF

Podstawowym wskaźnikiem oceny gospodarki leśnej w polskich lasach jest "Krajowy Standard Odpowiedzialnej Gospodarki Leśnej FSC w Polsce"

Forest Stwardship Council (FSC) to międzynarodowa organizacja której zadaniem jest promowanie i wdrażanie zrównoważonej gospodarki leśnej poprzez stworzony system certyfikacji.

Zgodnie z przyjętymi zasadami standardu Nadleśnictwo Jedwabno wyznaczyło na swoim terenie powierzchnie charakteryzujące się szczególnymi walorami przyrodniczymi - lasy HCVF.

Uwzględniając zawartą w kryteriach kategoryzacje wyróżniono:

  • HCVF 1.1a Obszary i obiekty objęte prawną formą ochrony przyrody - do tej kategorii zostały zaliczone rezerwaty przyrody oraz pomniki przyrody;
  • HCVF 1.2 Ostoje zagrożonych i ginących gatunków - ochrona strefowa ptaków i roślin;
  • HCVF 2 Kompleksy leśne odgrywające znaczącą rolę w krajobrazie - obejmuje wszystkie lasy będące w sieci Natura 2000;
  • HCVF 3 Obszary obejmujące rzadki, ginące lub zagrożone ekosystemy - specjalne obszary ochrony siedlisk;
  • HCVF 4 Lasy pełniące funkcje w sytuacjach krytycznych -  lasy wodochronne i glebochronne;
  • HCVF 6 Lasy kluczowe dla tożsamości kulturowej lokalnych społeczności - cmentarze, kapliczki, miejsca pamięci

Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Lasy nadleśnictwa

Lasy nadleśnictwa

Lesistość obszaru w zasięgu naszego Nadleśnictwa wynosi 79,6 % i należy do najwyższych w kraju. Lasy Nadleśnictwa Jedwabno zajmują powierzchnię ponad 29 tysięcy hektarów, lesistość obszaru w zasięgu naszego Nadleśnictwa wynosi 79,6 % i należy do najwyższych w kraju.

Pod względem fizjograficznym lasy Nadleśnictwa dzielą się na dwie wyróżniające się części. Część północną , leżącą na Pojezierzu Olsztyńskim będącym częścią Pojezierza Mazurskiego, to obszar o urozmaiconej - morenowej - rzeźbie terenu z licznymi jeziorami i bagnami oraz mozaiką gleb, będących podłożem różnych biotopów. Część południowa to na ogół płaska równina sandrowa pokryta borami sosnowymi.

Warunki glebowe i cechy klimatu sprawiają, że głównym gatunkiem występującym w lasach nadleśnictwa jest sosna znajdująca na tym obszarze dobre warunki wzrostu i rozwoju, osiągając wyżej niż średnią jakość techniczną w VI klasie wieku (60 lat -80 lat). Poza sosną duże znaczenie jako gatunki lasotwórcze mają dąb, olcha, brzoza, świerk i modrzew.

Bory świeże oraz bory mieszane zajmują aż 64% powierzchni leśnej Nadleśnictwa. W typowym wariancie bór świeży tworzy drzewostan sosnowy z domieszką brzozy, luźny podszyt to na ogół nisko ugałęzione dęby i czasem jałowce, natomiast runo tworzy zwarty łan borówki czernicy wśród kobierca mchów. Bór mieszany świeży zajmuje siedliska trochę żyźniejsze i odróżnia się od boru świeżego bardziej gonnym drzewostanem oraz pożądanym dolnym pietrem z dębów, brzóz, świerków i innych gatunków drzew i krzewów. Siedliska lasowe stanowią 27 % powierzchni leśnej Nadleśnictwa, przy największym udziale siedliska lasu mieszanego świeżego - 19,8%, natomiast siedliska olsowe zajmują 6,5% powierzchni leśnej.