Wydawca treści Wydawca treści

Grzyby

Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów, czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń, czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać - odpowiedzi na te i inne pytania.

Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów?

Podstawową zasadą jest zbieranie tylko i wyłącznie owocników grzybów, które dobrze znamy. Nie należy zbierać osobników zbyt młodych, bo to utrudnia określenie gatunku oraz zbyt starych, które z kolei mogą być toksyczne. Jeżeli nie jesteśmy pewni, czy  znaleziony  grzyb jest przydatny do spożycia, to lepiej pozostawić go w lesie.

Aby nauczyć się prawidłowego zbierania grzybów i rozpoznawania gatunków warto uczestniczyć w organizowanych przez nadleśnictwa grzybobraniach. Informacje o nich znajdziecie na stronie www.lasy.gov.pl oraz stronach jednostek. Warto szukać porady w punktach skupu i u grzyboznawców - nadleśnictwa nie zajmują się ocenianiem grzybów. Bezpłatnych porad na temat zebranych w lesie grzybów udzielają wszystkie terenowe stacje sanitarno-epidemiologiczne, które znajdują się w każdym powiatowym mieście. Prowadzą one także rejestry grzyboznawców, którzy udzielają porad.

W przypadku wystąpienia po spożyciu grzybów nudności, bólów brzucha, biegunki, czy podwyższonej temperatury należy wywołać wymioty i jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Wezwany w porę może uratować życie. Nie należy lekceważyć takich objawów. Trzeba też pamiętać, że przy zatruciach muchomorem sromotnikowym występuje faza pozornej poprawy, później stan chorego gwałtownie się pogarsza.

Czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń?

Grzyby w polskich lasach można zbierać bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów i w zasadzie bez ograniczeń, ale są pewne wyjątki. Nie wolno ich zbierać w niektórych częściach lasu, gdzie jest stały zakaz wstępu:  na uprawach do 4m wysokości, w drzewostanach nasiennych i powierzchniach doświadczalnych, w ostojach zwierzyny. Nie wolno ich także zbierać na obszarach chronionych: w rezerwatach i parkach narodowych. Rygorystycznie należy przestrzegać zakazu wstępu na tereny wojskowe.

Należy oszczędzać duże, stare owocniki grzybów, gdyż nie są atrakcyjne kulinarnie, a  mają duże znaczenie dla rozwoju grzybów. Jeśli wiemy, że jakiś grzyb jest rzadki i ginący to także oszczędźmy go, nawet jeśli jest jadalny. Niezależnie od miejsca występowania część gatunków grzybów podlega całkowitej ochronie gatunkowej – poznaj dokładnie listę tych grzybów zanim wybierzesz się do lasu.

Czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać?

To pytanie jest zadawane od niepamiętnych czasów. Powstało zapewne tuż po słynnym dylemacie dotyczącym jaja i kury. Skoro jest tyle gatunków rozmaitych grzybów to spokojnie możemy stosować oba sposoby. Każdy jest dobry, ale  stosowany z rozsądkiem. Większe owocniki grzybów lepiej jest wyciąć, ze względów praktycznych, bo zaoszczędzamy sobie pracy przy czyszczeniu grzybów. Naturalnie nie w połowie trzonu, jak to nieraz widać przy zbiorze podgrzybków w celach zarobkowych. Możemy delikatnie podważyć także owocnik grzyba koniuszkiem noża. Wycinamy jak najniżej, odgarniając dokładnie ściółkę i uważając, aby nie uszkodzić grzybni. Potem starannie przykrywamy to miejsce, aby grzybnia nie wysychała. Resztka trzonu grzyba szybko zgnije lub zjedzą ją ślimaki.

Grzyby blaszkowe, takie jak kurka, zielonka czy rydz lepiej jest wykręcać. Należy je wyjąć z podłoża tak, aby nie uszkodzić trzonu i także dokładnie zakryć grzybnię ściółką. Tak wyjęty owocnik łatwiej rozpoznać co do gatunku, a jest to bardzo istotne, aby wyeliminować pomylenie zielonki, gołąbka czy pieczarki z  muchomorem zielonkawym. Rozpoznaje się go m.in. po pochwie u podstawy trzonu, stąd nie można takich grzybów wycinać. Pamiętajmy, że jeden średni owocnik to dawka śmiertelna dla człowieka.

Jak zbierać i przechowywać grzyby zanim trafią do kuchni?

Pierwsza zasadą jest zbieranie tylko znanych nam grzybów. Unikniemy wtedy zatrucia na pozór apetycznie wyglądającymi, ale groźnymi dla naszego zdrowia owocnikami. Zbieramy tylko owocniki zdrowe, nieuszkodzone i młode, ale nie zbyt młode, bo wtedy trudno rozpoznać gatunek grzyba. Pozostawiamy w nienaruszonym stanie grzyby niejadalne, nieznane nam oraz osobniki stare, które pozostawiamy jako „nasienniki". Najczęściej i tak  są robaczywe. Czy wiecie dlaczego grzyby są robaczywe? Te „robaki", które dziurawią nasze grzyby, szczególnie z letnich zbiorów, to larwy (czerwie) muchówek. Właśnie w grzybach przechodzą część swojego rozwoju.

Warto także pamiętać, że owocniki grzybów to żyjące organizmy, które nawet po zerwaniu nadal rozwijają się i oddychają wydzielając dwutlenek węgla i wodę. Dlatego bardzo ważne jest prawidłowe przechowywanie owoców grzybobrania. Najlepsze są szerokie, wiklinowe koszyki, a nie plastikowe wiadra, torby czy woreczki. Nawet najpiękniejsze owocniki szlachetnych gatunków grzybów mogą być przyczyną zatrucia, gdy przechowywane będą w foliowej torebce i ulegną zaparzeniu. Często wybieramy się na grzybobranie daleko od domu. W trakcie szybko postępujących procesów gnilnych wywołanych złym przechowywaniem grzybów wydzielają się toksyny, szkodliwe dla naszego zdrowia. Dlatego nawet powszechnie znane kurki czy podgrzybki mogą nam zaszkodzić, gdy je źle przechowamy.


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Obiekty edukacyjne

Obiekty edukacyjne

IZBA EDUKACJI LEŚNEJ

Przy osadzie Nadleśnictwa czynna jest Izba Edukacji Leśnej, gdzie dla młodzieży, dzieci i dorosłych organizowane są zajęcia z edukacji leśnej z udziałem leśników. Obok budynku znajduje się miejsce na ognisko, zielona klasa i minipark drzew oraz krzewów leśnych.

POLANA LEŚNYCH ZABAW

Polana Leśnych Zabaw to miejsce znajdujące się tuż obok siedziby nadleśnictwa, niedaleko Izby Edukacji leśnej służące najmłodszym do zabawy i nauki. Ustawiono tu drewniane pomoce dydaktyczne i przygotowano kilka propozycji zabaw ruchowych dla dzieci.

  

    

ŚLADY I TROPY ZWIERZĄT

Tuż obok, dla tych, którzy chcą pogłębić swoją wiedzę dotyczącą fauny leśnej przygotowaliśmy ścieżkę „Ślady i tropy zwierząt". Aby bardziej przybliżyć prezentowane zagadnienia,  wyposażyliśmy ją w naturalne „eksponaty" pochodzące z lasu.  

Dla odwiedzających nas gości przygotowaliśmy miejsce, w którym można zorganizować ognisko.

 SZKÓŁKA LEŚNA "Omulew"

Szkółka drzew leśnych położona jest w okolicach miejscowości Zimna Woda nad jeziorem Omulew. Jest to obiekt, który poza działalnością podstawową niezbędną dla leśnictwa, pełni funkcję edukacyjną stwarzająca możliwość poznania procesu rozwoju drzewek od nasionka do kilkuletniej sadzonki.

ŚCIEŻKI DYDAKTYCZNE

Leśna ścieżka dydaktyczna „ Łajs "

  

Malowniczo położna ścieżka o długości 3 km. Spacer trasą edukacyjną w kształcie pętli można połączyć ze zwiedzaniem rezerwatu przyrody „Jezioro Kośno", który znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie. Początek ścieżki - miejsce postoju pojazdów w malowniczej miejscowości Łajs położonej między dwoma jeziorami Kośno i Łajs. W miejscu tym przebiegała dawniej historyczna granica między Warmią i Mazurami, gdzie dzisiaj ustawione są pamiątkowe tablice. Koniec trasy zlokalizowany jest nad brzegiem jeziora, gdzie można wypocząć podziwiając przepiękne widoki. Trasę urozmaicają śródleśne zbiorowiska wodne, takie jak: torfowiska, bagna i strumienie, na których wodę spiętrzyły bobry. W celu uatrakcyjnienia i poznania sposobów bytowania tych zwierząt wybudowano drewniany pomost. Uzupełnieniem naturalnego piękna Pojezierza Olsztyńskiego są opisy umieszczone na tablicach edukacyjnych przybliżających m.in. zagadnienia związane ze znaczeniem wody w lesie i różnorodnością siedlisk leśnych. Na początku i końcu trasy urządzono miejsca do odpoczynku.

Leśna ścieżka dydaktyczna „ Dłużek "

Kolejna piękna leśna ścieżka dydaktyczna o długość 3,5 km. Położona jest na początku miejscowości Dłużek, ma kształt pętli przecinającej drogę krajową na trasie Jedwabno-Dłużek. Trasa rozpoczyna się w bliskiej odległości od pola biwakowego nad Jeziorem Dłużek. Zwiedzanie można rozpocząć również od strony Jedwabna, gdzie nadleśnictwo urządziło wzdłuż drogi krajowej trasę rowerową. Mniej więcej w połowie długości przecina się ona ze ścieżką dydaktyczną. Wariant wyboru trasy należy do zwiedzającego. Ścieżka przebiega ciekawym, urozmaiconym pod względem ukształtowania terenu fragmentem lasu, gdzie można zobaczyć m.in. pomnikowe daglezje, ekspozycję przekroi drewna różnych gatunków drzew leśnych, uszkodzenia drewna spowodowane przez szkodliwe owady leśne, drzewostan nasienny, paśnik dla dzików i jeleni. Wzdłuż całej trasy rozmieszczone są ławeczki, a mniej więcej w połowie znajduje się miejsce gdzie można wygodnie odpocząć. Na trasie ścieżki ustawiono 18 tablic tematycznych.

Podczas przebywania na trenach leśnych należy pamiętać, że w lesie, także na szlakach turystycznych mogą pojawić się przeszkody oraz zagrożenia powstające w sposób naturalny, bez wiedzy administracji leśnej takie jak:
- złomy (drzewa ze złamanym wierzchołkiem), wywroty (drzewa przewrócone), obłamane konary drzew na skutek podmuchów silnych wiatrów, gałęzie złamane okiścią, drzewa ścięte przez bobry itp.
- pożary lasu
- zagrożenia ze strony zwierząt (ukąszenia żmii, ukąszenia przez kleszcze (pajęczaki mogące przenosić groźne wirusy i bakterie niebezpieczne dla zdrowia) itp.) 

Informację o ewentualnych zagrożeniach lub przeszkodach zaistniałych na terenach turystycznych Nadleśnictwa Jedwabno powstałe na skutek siły wyższej prosimy przekazywać dzwoniąc pod numer telefonu: 089 621 30 05 lub na adres mailowy: jedwabo@olsztyn.lasy.gov.pl
Każda osoba, która zauważyła ogień w lesie proszona jest o niezwłoczne  poinformowanie Nadleśnictwa Jedwabno dzwoniąc pod numer telefonu 0 89621 30 05 lub Straży Pożarnej dzwoniąc pod numer telefonu 998 lub 112.
Odpowiedzialność za jakiekolwiek szkody powstałe w wyniku nieprawidłowego użytkowania wszelkich urządzeń zlokalizowanych na obiektach ponosi użytkownik dorosły, a dzieci użytkują w/w urządzenia na odpowiedzialność opiekunów.