Wydawca treści Wydawca treści

Biwakowanie

Czy mogę rozpalić ognisko w lesie, czy mogę zebrać leżący w lesie chrust, czy mogę rozbić w lesie namiot - odpowiedzi na te i inne pytania.

Czy mogę rozpalić ognisko w lesie?

Zgodnie z artykułem 30 Ustawy o lasach na terenach leśnych, śródleśnych oraz w odległości do 100 metrów od granicy lasu nie wolno rozniecać ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego. Stałe miejsca, gdzie wolno rozpalać ogniska wyznacza nadleśniczy poprzez „techniczne zagospodarowanie lasu w celach turystyczno-wypoczynkowych": np. przy miejscach biwakowania, obiektach turystycznych i edukacyjnych, stanicach turystycznych i harcerskich. Stałe miejsca są naniesione na mapy, którymi posługują się osoby monitorujące zagrożenie pożarowe lasu.

Nadleśniczy może wydać także czasowe, pisemne  pozwolenie na rozpalenie ogniska. Określa wtedy dokładne miejsce rozpalenia ogniska, sposób jego zabezpieczenia i osobę odpowiedzialną. Nie można zatem samowolnie rozpalać ogniska w lesie i jego pobliżu, np. nad jeziorem czy rzeką.

Jak znaleźć miejsce na ognisko?

Aby znaleźć miejsce na ognisko, najlepiej skorzystać z bazy turystycznej przygotowanej przez każde nadleśnictwo. Informacje o bazie i miejscach wyznaczonych na rozpalanie ognisk można zdobyć korzystając ze strony internetowej nadleśnictwa lub po prostu kontaktując się telefonicznie lub osobiście z pracownikami nadleśnictwa.

To najlepszy sposób na bezpieczne i zgodne z prawem zorganizowanie ogniska. Naturalnie można korzystać także z oferty ośrodków wypoczynkowych i kwater agroturystycznych, które mają już wyznaczone stałe miejsca palenia ognisk na terenach leśnych.

Jak zabezpieczyć ognisko?

Sposób zabezpieczenia ogniska określa nadleśniczy, wydając pisemną zgodę na jego rozpalenie. Najczęściej polega to na usunięciu ściółki leśnej i na odsłonięciu pasa gleby mineralnej wokół ogniska. Można dodatkowo obłożyć ognisko kamieniami, co zapobiega rozsunięciu się palonego materiału. Nie można go rozpalać bliżej niż 6 metrów od stojących drzew, a wysokość płomienia nie może przekraczać 2 metrów. Przy ognisku należy mieć sprzęt do natychmiastowego ugaszenia ognia oraz sprawny środek łączności. Po wypaleniu się ogniska należy je dokładnie zalać wodą i zasypać piaskiem oraz sprawdzić czy nie ma nadal tlących się głowni.

Czy mogę zebrać na ognisko leżący w lesie chrust?

Każde drewno pochodzące z lasu podlega ewidencji i zasadom sprzedaży ustalonym w nadleśnictwie zarządzeniem nadleśniczego. Nie można samodzielnie zbierać chrustu czy gałęzi na ognisko. Jest to wykroczenie. Nie warto narażać się na kłopoty. Należy zwrócić się do właściwego terytorialnie leśniczego, który ustali zasady zaopatrzenia się w drewno niezbędne do przygotowania ogniska.

Czy mogę rozbić w lesie namiot?

Biwakowanie w lesie jest możliwe w miejscach wyznaczonych, a poza nimi jest prawnie zabronione. Rozbicie namiotu bez zezwolenia naraża nas na wiele niebezpieczeństw oraz na karę przewidzianą w kodeksie wykroczeń. Aby rozbić namiot w lesie należy skorzystać z bazy turystycznej, a informacje na jej temat znajdziecie w każdym nadleśnictwie. Warto także zaplanować sobie biwak wcześniej korzystając z portalu stworzonego dla turystów przez leśników: www.czaswlas.pl. Oprócz informacji na temat ognisk znajdziecie tam wszystko, czego potrzebuje w praktyce leśny turysta. Klikajcie po wiedzę!


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Lasy nadleśnictwa

Lasy nadleśnictwa

Lesistość obszaru w zasięgu naszego Nadleśnictwa wynosi 79,6 % i należy do najwyższych w kraju. Lasy Nadleśnictwa Jedwabno zajmują powierzchnię ponad 29 tysięcy hektarów, lesistość obszaru w zasięgu naszego Nadleśnictwa wynosi 79,6 % i należy do najwyższych w kraju.

Pod względem fizjograficznym lasy Nadleśnictwa dzielą się na dwie wyróżniające się części. Część północną , leżącą na Pojezierzu Olsztyńskim będącym częścią Pojezierza Mazurskiego, to obszar o urozmaiconej - morenowej - rzeźbie terenu z licznymi jeziorami i bagnami oraz mozaiką gleb, będących podłożem różnych biotopów. Część południowa to na ogół płaska równina sandrowa pokryta borami sosnowymi.

Warunki glebowe i cechy klimatu sprawiają, że głównym gatunkiem występującym w lasach nadleśnictwa jest sosna znajdująca na tym obszarze dobre warunki wzrostu i rozwoju, osiągając wyżej niż średnią jakość techniczną w VI klasie wieku (60 lat -80 lat). Poza sosną duże znaczenie jako gatunki lasotwórcze mają dąb, olcha, brzoza, świerk i modrzew.

Bory świeże oraz bory mieszane zajmują aż 64% powierzchni leśnej Nadleśnictwa. W typowym wariancie bór świeży tworzy drzewostan sosnowy z domieszką brzozy, luźny podszyt to na ogół nisko ugałęzione dęby i czasem jałowce, natomiast runo tworzy zwarty łan borówki czernicy wśród kobierca mchów. Bór mieszany świeży zajmuje siedliska trochę żyźniejsze i odróżnia się od boru świeżego bardziej gonnym drzewostanem oraz pożądanym dolnym pietrem z dębów, brzóz, świerków i innych gatunków drzew i krzewów. Siedliska lasowe stanowią 27 % powierzchni leśnej Nadleśnictwa, przy największym udziale siedliska lasu mieszanego świeżego - 19,8%, natomiast siedliska olsowe zajmują 6,5% powierzchni leśnej.