W jedwabieńskich lasach Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej znajduje się wiele historycznych osad, którym grozi zapomnienie. Krajobraz tych miejsc, przed laty, wyglądał zupełnie inaczej. Stały tam domostwa mieszkańców, wokół nich roztaczały się pola uprawne, a tuż obok dawnych mazurskich wiosek lokalizowano cmentarze, często także poległych żołnierzy z I wojny światowej. I choć po zabudowaniach pozostały jedynie ruiny, to te przywioskowe cmentarze przypominają o były mieszkańcach tych ziem.

Te miejsca, szczególnie w okresie listopadowym, zmuszają do refleksji nad przemijającym czasem oraz wprawiają w zadumę. Właśnie w tym okresie nabiera niezwykłego wydźwięku motto Georga Satnayana „Kto nie pamięta historii, skazany jest na jej ponowne przeżycie”.  Dlatego pracownicy Nadleśnictwa Jedwabno oraz miłośnicy lokalnej historii corocznie ratują leśne cmentarze przed zapomnieniem poprzez porządkowanie terenu wokół nich oraz zapalenie światełka pamięci. Szczególnie jesteśmy dumni z uczniów Szkoły Podstawowej im. Mikołaja Kopernika w Muszakach, którzy każdego roku dbają o cmentarz wojenny z I wojny światowej położony obok nieistniejącej już wioski Uścianek. Pochowanych na nim jest 147 żołnierzy armii niemieckiej oraz 209 żołnierzy armii rosyjskiej, poległych podczas walk 30 sierpnia 1941 roku. Za taką postawę młodzieży należą im się wyrazy uznania oraz szacunku.

Tym wszystkim, którzy swoje miejsce wiecznego spoczynku znaleźli w jedwabieńskich lasach, niech knieja wiecznie im szumi!