Wydawca treści
Lasy regionu
Drzewostany na terenie RDLP w Olsztynie charakteryzują się bardzo dużym zróżnicowaniem. Wynika to przede wszystkim z historii geomorfologicznej związanej ze wszystkimi zlodowaceniami występującymi na terenie naszego kraju.
Drzewostany na terenie RDLP w Olsztynie charakteryzują się bardzo dużym zróżnicowaniem. Wynika to przede wszystkim z historii geomorfologicznej związanej ze wszystkimi zlodowaceniami występującymi na terenie naszego kraju.
Północna część zasięgu administracyjnego olsztyńskiej dyrekcji jest bardziej urozmaicona. Z powodu większej ilości opadów i żyźniejszych gleb, głównie pochodzenia polodowcowego, występują tu drzewostany liściaste i mieszane.
Część środkowa charakteryzuje się nieco słabszymi siedliskami, które powstały na terenach moren czołowych oraz z materiałów międzymorenowych. W tej części dominują siedliska borowe świeże. Jednak w pasie od Miłomłyna do Strzałowa znajdują się największe kompleksy leśne Lasów Taborskich, Puszczy Napiwodzko - Ramuckiej i Puszczy Piskiej ( w części administrowanej przez RDLP w Olsztynie ) oraz najbardziej urokliwe krajobrazowo tereny leśne przeplatane licznymi jeziorami.
Najbardziej na południe wysuniętą część RDLP Olsztyn charakteryzują siedliska i zbiorowiska roślinne typowe dla terenów będących niegdyś rozlewiskami wód polodowcowych. Fakt ten decyduje dziś o składzie gatunkowym drzewostanów, gdzie niepodzielnie panuje sosna oraz brzoza - gatunki najmniej wymagające co do żyzności gleby.
KLIMAT
Duże zróżnicowanie drzewostanów wynika również z tego, że na obszarze RDLP klimat kontynentalny ściera się z klimatem atlantyckim i dlatego też znajdziemy tutaj fragmenty drzewostanów typowych dla obszarów borealnych jak i drzewostany charakterystyczne dla terenu Pomorza.
Cechy klimatu na terenie RDLP w Olsztynie:
ilość opadów rocznych 500 mm - 634 mm
średnia temperatura 7,0 - 7,7 oC
okres wegetacji wynosi od 190 dni do 200 dni.
GLEBY I SIEDLISKA
Pod względem gatunku panującego w drzewostanach, lasy olsztyńskie można podzielić na trzy rejony. Największy z nich, obejmujący Kurpie oraz południowe części Warmii, Mazur, to rejon z drzewostanami sosnowymi. W części północnej przeważają dąb i świerk pospolity. W zachodniej części występuje buk. W ujęciu statystycznym gatunkiem dominującym w olsztyńskich lasach jest sosna. Pozostałe gatunki zajmują: Brz - 10%, Db, Kl, Wz, Js - 8%, Ol, Św - po 6%, Bk - 4%.
Najnowsze aktualności
Spychowskie cietrzewie w Jedwabnie
Spychowskie cietrzewie w Jedwabnie
Spychowskie cietrzewie już są u nas i adaptują się do ich nowego domu
Na początku sierpnia z Ośrodka Hodowli Cietrzewia prowadzonego przez pracowników Nadleśnictwa Spychowo, dotarły do Nadleśnictwa Jedwabno kolejne młode cietrzewie. W celu adaptacji młodych osobników tego niezwykłego i rzadko spotykanego w naszych polskich lasach kuraka leśnego, w ostoi na terenie byłego Poligonu Muszaki zostały przygotowane specjalne woliery adaptacyjne. Zostały tak skonstruowane, aby młode miały stały kontakt z kurą matką, a wnętrze wypełnione jest naturalną roślinnością, stanowiącą element ich diety (kępki wrzosu, młode i niewielkie sosny oraz świerki). Dodatkowo otoczone są one specjalną siatką, aby ochronić cietrzewie przed drapieżnikami.
Taka powierzchnia adaptacyjna pozwala na przeprowadzenie restytucji cietrzewia metodą „born to be free”, w której stadka rodzinne, złożone z młodych osobników i kury matki, mogą zapoznać się z nowym biotopem oraz nauczyć się naturalnych zachowań od swojej opiekunki. W tym czasie są pod stałą obserwacją opiekunów powierzchni adaptacyjnej oraz pracowników Nadleśnictwa Jedwabno. Starają się oni, aby okres adaptacji przebiegł łagodnie i bez zbędnych dodatkowych stresów. Po okresie adaptacji, zostaną one zaobrączkowane, wyposażone w nadajniki VHF oraz wypuszczone do ich nowego domu, jakim staną się jedwabieńskie lasy na terenie byłego poligonu wojskowego Muszaki.
Nadleśnictwo Jedwabno już od 2012 roku realizuje program restytucji cietrzewia, a od 2017 roku uczestniczy w realizacji rozwojowego projektu ochrony cietrzewia koordynowanego przez Dyrekcję Generalną Lasów Państwowych pn. „Czynna ochrona cietrzewia na gruntach w zarządzie Lasów Państwowych w Polsce” finansowanego ze środków Funduszu Leśnego. Od 2020 roku młode osobniki dostarczane są do Nadleśnictwa Jedwabno ze specjalnego Ośrodka Hodowli Cietrzewia przy Nadleśnictwie Spychowo, którego zadaniem jest hodowla cietrzewi, które następnie wsiedlane są do środowiska naturalnego, czego celem jest zwiększenie liczebności oraz wzbogacenie puli genowej lokalnych populacji. Dzięki takiej współpracy, ptaki unikają długiej podróży oraz nadmiernego stresu.
Dowodem na sukces poniesionych trudów oraz ciężkiej pracy wszystkich zaangażowanych osób są słyszane na wiosnę toki cietrzewia, podczas których kogut, dzięki swej melodyjnej piosenki, poszukuje swej partnerki. Być może po lasach byłego poligonu biega już kolejne pokolenie wsiedlonych wcześniej ptaków? Kto wie, czas pokaże!
Darz Bór!