Wydawca treści Wydawca treści

Lasy regionu

Drzewostany na terenie RDLP w Olsztynie charakteryzują się bardzo dużym zróżnicowaniem. Wynika to przede wszystkim z historii geomorfologicznej związanej ze wszystkimi zlodowaceniami występującymi na terenie naszego kraju.

Drzewostany na terenie RDLP w Olsztynie charakteryzują się bardzo dużym zróżnicowaniem. Wynika to przede wszystkim z historii geomorfologicznej związanej ze wszystkimi zlodowaceniami występującymi na terenie naszego kraju.


Północna część zasięgu administracyjnego olsztyńskiej dyrekcji jest bardziej urozmaicona. Z powodu większej ilości opadów i żyźniejszych gleb, głównie pochodzenia polodowcowego, występują tu drzewostany liściaste i mieszane.
Część środkowa charakteryzuje się nieco słabszymi siedliskami, które powstały na terenach moren czołowych oraz z materiałów międzymorenowych. W tej części dominują siedliska borowe świeże. Jednak w pasie od Miłomłyna do Strzałowa znajdują się największe kompleksy leśne Lasów Taborskich, Puszczy Napiwodzko - Ramuckiej i Puszczy Piskiej ( w części administrowanej przez RDLP w Olsztynie ) oraz najbardziej urokliwe krajobrazowo tereny leśne przeplatane licznymi jeziorami.

Najbardziej na południe wysuniętą część RDLP Olsztyn charakteryzują siedliska i zbiorowiska roślinne typowe dla terenów będących niegdyś rozlewiskami wód polodowcowych. Fakt ten decyduje dziś o składzie gatunkowym drzewostanów, gdzie niepodzielnie panuje sosna oraz brzoza - gatunki najmniej wymagające co do żyzności gleby.



KLIMAT


Duże zróżnicowanie drzewostanów wynika również z tego, że na obszarze RDLP klimat kontynentalny ściera się z klimatem atlantyckim i dlatego też znajdziemy tutaj fragmenty drzewostanów typowych dla obszarów borealnych jak i drzewostany charakterystyczne dla terenu Pomorza.

Cechy klimatu na terenie RDLP w Olsztynie:


ilość opadów rocznych 500 mm - 634 mm

średnia temperatura 7,0 - 7,7 oC

okres wegetacji wynosi od 190 dni do 200 dni.





GLEBY I SIEDLISKA


Pod względem gatunku panującego w drzewostanach, lasy olsztyńskie można podzielić na trzy rejony. Największy z nich, obejmujący Kurpie oraz południowe części Warmii, Mazur, to rejon z drzewostanami sosnowymi. W części północnej przeważają dąb i świerk pospolity. W zachodniej części występuje buk. W ujęciu statystycznym gatunkiem dominującym w olsztyńskich lasach jest sosna. Pozostałe gatunki zajmują: Brz - 10%, Db, Kl, Wz, Js - 8%, Ol, Św - po 6%, Bk - 4%.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

(Nie)Zapomniany cmenatrz wojenny

(Nie)Zapomniany cmenatrz wojenny

Na przełomie lipca oraz sierpnia grupa młodzieży uporządkowała teren cmentarza wojennego skrytego w jedwabieńskich lasach

Kto nie pamięta historii, skazany jest na jej ponowne przeżycie – George Santayana

Wydaje się, że tymi słowami amerykańskiego filozofa kierowali się uczestnicy workcampu organizowanego przez Niemiecki Związek Ludowy Opieki nad Grobami Wojennymi (Volksbund) oraz Wspólnotę Kulturową „Borussia”. Na przełomie lipca oraz sierpnia, grupa młodzieży pochodzącej z Polski, Niemiec, Ukrainy i Białorusi porządkowała zapomniany cmentarz wojenny z I wojny światowej w nieistniejącej już miejscowości Piec koło Małgi.

Na cmentarzu, położonym na terenie Nadleśnictwa Jedwabno (leśnictwo Uścianek) swoje miejsce wiecznego spoczynku znalazło 14 żołnierzy niemieckich oraz 166 rosyjskich poległych podczas starcia rankiem 30 sierpnia 1914 r. Cmentarz wojenny powstał po wojnie w 1919 roku, w miejscu, w którym wspólnie złożono ekshumowane szczątki niedawnych wrogów. Żołnierzy pochowano w dwóch rzędach mogił otoczonych granitowymi krawężnikami, przy czym na grobach żołnierzy niemieckich położono betonowe tabliczki z danymi. Cały cmentarz otoczono siatką oraz obsadzono świerkami.

Pomimo upływu przeszło 100 lat od dnia powstania cmentarza, mogiły dobrze się zachowały, zaginęły jedynie 2 betonowe tabliczki. Dzięki ciężkiej pracy uczestników obozu, cmentarz odzyskał godny, tego miejsca, wygląd. Skoszono wysoką trawę porastającą dawne alejki, uporządkowano mogiły, odświeżono tabliczki, a także odbudowano drewniany płot otaczający teren cmentarza.

Cieszy nas fakt, że młodzież z różnych krajów nie zapomina o nieraz tragicznej historii i wspólnie potrafi zadbać o jej ślady. Z tego miejsca chcielibyśmy serdecznie podziękować organizacjom, biorącym udział w przedsięwzięciu, za wykonaną pracę i zaangażowanie, a przede wszystkim za pamięć. Mamy nadzieję, że niedługo znów będziemy mogli Was gościć na naszym terenie.

Darz Bór!